Ο μέσος όρος ηλικίας των ποδοσφαιριστών της ομάδας μας είναι περίπου τα 50 χρόνια. Δεν είναι και μυστικό άλλωστε αφού νεότερος στην ομάδα μας είναι ο σαραντάρης Κούλης και με διαφορά "είκοσι και'' χρόνια μεγαλύτερος, ο προπονητής μας Θόδωρος!
Φυσικό είναι, προϊόντος του χρόνου καθώς λένε, αρκετοί συνάδελφοι που διανύουμε την 6η δεκαετία της ζωής μας ή που πλησιάζουμε σ' αυτήν, να έχουμε πενθήσει την απώλεια κάποιου γονέα στην οικογένειά μας. Τα τελευταία 2-3 χρόνια, την πίκρα του αποχωρισμού ένιωσαν ο Φίλιππας, ο Θόδωρος, ο Θανάσης, ο Γιώργος με τον πεθερό του, ο Δημοσθένης, ο υπογραφόμενος. Συγχωρέστε με αν λησμονώ κάποιον.
Αυτό όμως που συνέβη με τον πολύ καλό συνάδελφο και συμπαίχτη μας Νίκο Λάμπρη, δεν συμβαίνει συχνά και φτάνει στα όρια του ψυχικού πόνου: τέλη Φεβρουαρίου 2017 έχασε (μετά από αρρώστια) τη μητέρα του στην Ανατολή Ιωαννίνων. Τα σαράντα της τέλεσε η οικογένεια μόλις προχθές Κυριακή 2 Απριλίου! Έτσι λοιπόν, ο κυρ-Χρήστος, ο πατέρας του Νίκου, έμεινε μετά πολλά χρόνια χωρίς τη συντροφιά της. Πικρός ο καφές χωρίς την παρέα της. Έρημος ο κήπος χωρίς αυτήν. Δεν άντεξε πολύ. Ένα πρωινό, κοντά στις 25 Μαρτίου, έτσι ξαφνικά, όρθιος που λένε, παρέδωσε την ψυχή του για να συναντήσει την καλή του... Ήσυχα κι απλά! Το περασμένο Σάββατο 1 του μήνα, του έκαναν ο Νίκος και ο αδελφός του, τα εννιάμερα!
"Καλό Παράδεισο" και στους δύο γονείς σου φίλτατε Νίκο. Η γλυκιά ανάμνησή τους, να απαλύνει τον πόνο σου.
παππούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου