"πεθερός" ο κόουτς μας

"Το φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο" του Παύλου Μάτεσι: 8-17 Απριλίου στο ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ

Το φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο, θεατρικό έργο που αποτελείται από δύο μέρη, εντάσσεται στην πρώιμη δημιουργική περίοδο του συγγραφέα και είναι ίσως η πιο επιτυχημένη θεατρική σύνθεση της πρώτης αυτής φάσης. Παραστάθηκε για πρώτη φορά στη «Νέα Σκηνή» του Εθνικού Θεάτρου το 1973. Στην αρχή του έργου, την υπόθεση του οποίου παρουσιάζουμε σύντομα, βρίσκουμε τον κεντρικό αντιήρωα Αντωνάκη στο καθιστικό του σπιτιού του να πίνει και να συζητά με ένα φίλο. Η γυναίκα του απουσιάζει, καθώς παραβρίσκεται στην ανακοίνωση της διαθήκης της μητέρας της, που πέθανε πρόσφατα. Σταδιακά, αποκαλύπτεται το μαρτύριο που βιώνει επί χρόνια ο Αντωνάκης. Η πεθερά του, η σύζυγός αλλά και η ψυχοκόρη του σπιτιού Θεώνη τον βρίζουν και τον κακομεταχειρίζονται. Καθώς ο πρωταγωνιστής αναπολεί το παρελθόν πληροφορούμαστε για τη ζωή του: σε νεαρή ηλικία οι γονείς του τον φέρνουν στην πρωτεύουσα, για να προετοιμαστεί για τις εξετάσεις εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο. Ζει οικότροφος σε μια οικογένεια, την κόρη της οποίας παντρεύεται. Δε γνωρίζει ποτέ τον έρωτα μονάχα το φόβο της θηριώδους πεθεράς, της ανέραστης συζύγου που αποδεικνύεται υιοθετημένη και της αυστηρής παρακόρης. Έχοντας παραιτηθεί από τη ζωή και την ανδρική του υπόσταση, τολμά να επαναστατήσει και να φερθεί όπως πραγματικά επιθυμεί μονάχα μια φορά. Και η συνέχεια... επί σκηνής!

Συντελεστές

Σκηνοθεσία Δημήτρης Κεραμεύς Ντουμπουρίδης
Σκηνικά-Κοστούμια Αντιγόνη Τσαφή
Video Art Μάνος Μπατζόλης
Εικονολήπτης Θεόδωρος Ξυδάς
Διεύθυνση Σκηνής Νίνα Σαββίδου
Οδηγός Σκηνής Βιβή Θεοδωρίδου
Φροντιστήριο Κωνσταντίνα Κατσάνη
Αφίσα-Πρόγραμμα Κατερίνα Κελέσογλου
Φωτισμοί Δημήτρης Κεραμεύς Ντουμπουρίδης
Πρωτότυπη Μουσική Κωνσταντίνος Τσαφής
Ήχος Παύλος Ξανθόπουλος
Μακιγιάζ Φωτεινή Φραγκίδου
Δημόσιες Σχέσεις Μαρία Κλωνάρη

Διανομή

Κύριος Αντωνάκης Νίκος Σπυρέλης
Φίλος του Ανδρέας Ελαίας
Θεώνη Ρένα Πολίτου
Ένας παπάς Δήμος Σιούλας
Κύριος Ραμόν Νοβάρο Μίνος Ρακιντζής
Μία γιατρός Μ. Κωνσταντινίδου/Θ. Σιμοπούλου
Λοχίας Κωνσταντίνος Αναγνώστου
Μητέρα του Αντωνάκη Λιάνα Αντεδάκη
Πατέρας του Παναγιώτης Παπάζογλου
Ναύτης Δημήτρης Κουκιάς
Αγγελάκι Μάριος – Ευτύχιος Ντουμπουρίδης
Αρχάγγελος Γλύκα Σαμουργκάση
Γυναίκα του Αντωνάκη Ελευθερία Τσαρτσάρη
Πεθερά του Βιβή Ελευθεριάδου
Πεθερός του Χρήστος Βενέτης

«Το Φάντασμα του κ. Ραμόν Νοβάρο» είναι μια επιστροφή στο οικείο και θα θέλαμε να βεβαιώσουμε τον κ. Μάτεσι πως τώρα αρχίζει την καριέρα του. Τώρα είναι ώριμος, γιατί τώρα είναι αυτάρκης. Έγραψε ένα έργο ιδιοφυές. Το περιεχόμενο τον ώθησε στη μορφή και η κατασκευή της φόρμας, είναι τόσο στέρεη, γιατί είναι τόσο παλιά και νόμιμη, όσο και απλή. Τα στοιχεία από τον κινηματογράφο, τα φλας - μπακ, η τεχνική της αιφνίδιας εισόδου του παρελθόντος γελά το παρόν (Άρθουρ Μίλλερ "Θάνατος του εμποράκου"), οι λύσεις που νομιμοποιούν και καθαγιάζουν τη θεατρική σύμβαση (Θόρντον Γουάϊλντερ) έτσι, όπως στεγάζονται στο έργο του, δίνουν την εντύπωση πως και κείνα και τούτα είναι η κερδισμένη μάχη των μαστόρων του θεάτρου, υπόθεση της συντεχνίας, κοινό κτήμα, εργαλείο οικείο και σημαντικό, αναγνωρίσιμο… Αν θέλαμε να βρούμε ένα θεατρικό πρόγονο του κ. Μάτεσι θα αναφέραμε τον Ντε Φιλίππο. Αυτό το μείγμα νέο-ρεαλισμού, κριτικού ρεαλισμού και παιδικής θέρμης που διακρίνει κανένας στον Ιταλό συγγραφέα υπάρχει στα «Φαντάσματα»…

Κώστας Γεωργουσόπουλος
Θεατρολόγος, κριτικός θεάτρου
Εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑ, 10-4-1973

καλή επιτυχία Χρήστο-παππούλης