9 μήνες για 1,5 παιχνίδι!

ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΕΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ...

Το Σεπτέμβρη μαζευτήκαμε, ξεκινήσαμε, ετοιμαστήκαμε και κατεβήκαμε στη Ζάκυνθο για μια ευπρεπή παρουσία. Περάσαμε αρκετά σαν ομάδα όλους αυτούς τους μήνες, πήγε ήρθε το πράμα αλλά τελικά κατεβήκαμε 25 άτομα ποδοσφαιριστές και 30 συνοδοί! Πρέπει να ήμασταν η πολυπληθέστερη αποστολή.

Δεν γνωρίζω τελικά ποιοι, αλλά κάποιοι πρέπει να φταίνε που δεν με επέτρεψαν να χαρώ τη συμμετοχή μου ΚΑΙ ΣΤΑ ΤΡΙΑ παιχνίδια του τουρνουά, αφού γι' αυτό το σκοπό έκανα τόσα χιλιόμετρα και ξόδεψα και χρήματα. Που από τις επιλογές τους και τη συμπεριφορά τους, έπαιξα μόνο ένα παιχνίδι και το 2ο κόπηκε στη μέση κακήν κακώς σαν να ήμασταν σε τριτοκοσμική χώρα. Που με έκαναν να ντρέπομαι, εμένα το δάσκαλο, αφού τα γεγονότα της διακοπής από τους ποδοσφαιριστές και των δύο ομάδων ήταν ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ της αποστολής μας, το χειρότερο μάθημα που τους παραδίδαμε. Που δεν με ενημέρωσαν πως δε θα γίνει το 3ο παιχνίδι, ώστε να περάσω τη μέρα μου σαν τουρίστας τουλάχιστον αντί να ετοιμάζομαι για ένα παιχνίδι που ήταν αποφασισμένο εκ των προτέρων να μη γίνει. Που ξόδεψα τόσα χρήματα για έναν προορισμό που δεν είχα άμεση προτεραιότητα να επισκεφτώ αλλά χάριν του ποδοσφαίρου το έκανα.

Θα 'θελα να πω κι άλλα. Θα κρατήσω όμως τις καλές αναμνήσεις από τις μέρες μας στη Ζάκυνθο και κυρίως όλα όσα πέρασα με όλους τους συναδέλφους τους εννιά μήνες "προετοιμασίας" μας. Από το ποδόσφαιρο, ως τα τώρα, μόνο φίλους έκανα. Εγώ δεν κατέβηκα στο νησί για να κερδίσω, ντε και καλά. Ήρθα ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΩ, σαν τα παιδιά μας, να χαρώ τη συμμετοχή μου. Δε σκοπεύω μετά από όσα έγιναν να χαλάσω την καρδιά μου για κανέναν που δεν αγαπάει το ποδόσφαιρο και το δείχνει με τις συμπεριφορές του. Ένθεν κακείθεν.

Φιλικά- παππούλης
ΥΓ: Σας χαρίζω το 2ο γκολ του Αγρινίου στο μεταξύ μας παιχνίδι, λίγο πριν διακοπεί ο αγώνας από την ανάρμοστη συμπεριφορά όλων μας. Το τράβηξε ο γιος μου με το κινητό. Να 'στε καλά.