Στην 1η φωτογραφία βλέπουμε τον προπονητή των Δασκάλων, Φώτη Σουσαμλή, να ''γυρίζει πλάτη στο γήπεδο". Είναι η ώρα που έβαλε την ομάδα του "στον αυτόματο", μετά από έντονες πιέσεις των γηπεδούχων για να μην ανέβει άλλο το σκορ. Οι Δάσκαλοι όμως είχαν σε δαιμονισμένη φόρμα τον Κώστα Μπαντίκο (το 'λεγε πάντως όλο το χειμώνα: περιμένετε στη γιορτή μου να δείτε απόδοση) που έβαλε τα μισά γκολ του αγώνα και άλλα τόσα του ακύρωσαν! Είχαν όμως και την ατυχία να χάσουν με τραυματισμό τον Αρβανιτόπουλο (2η φωτο) μετά από λίγα μόλις λεπτά συμμετοχής. Στίγμα στην ομάδα των Δασκάλων οι Σμάλης και Κρυστάλλης που πρόδωσαν ιδανικά, πιστεύω και ιδέες και έπαιξαν με την ομάδα του Νέστου, (καινούργια αγάπη έπιασα, παλιά δεν λησμονιέται!). Οι Δάσκαλοι έπαιξαν, σε αντίθεση με το Νέστο που είχε απουσίες και τραυματισμούς, σχεδόν σύσσωμη ομάδα, με τους: Οικονομίδη (Κυριάκο), Σμάλη (Μολοχίδη), Χουλιάρα (Γερομάρκο), Σάμιο(Κακάνη), Μπούτζιο (Νάκα), Μιχαηλίδη, Δρόσο, Βενέτη, Λεπίδα, Μπαντίκο (Σεμίσογλου) και Τζεράκη. Για να επανέλθουμε λίγο στις φωτογραφίες, δεν είναι ύποπτο που και οι δυο γελάνε; Τελειώνοντας, οφείλω να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά τα παιδιά της Χρυσούπολης (15/22 παρόντες ψες, ήταν παιδιά του κάμπου) για τη συμβολή τους στο στήσιμο, τη δομή, την ύπαρξη και, θέλω να πιστεύω, στο μέλλον της ομάδας μας.
[παππούλης]
ΥΓ Δεν το 'κανα επίτηδες, αλλά επειδή τον αγαπάω πολύ, τον...ξέχασα: ο Θανάσης Μιχαηλίδης ήταν ψυχή στο χθεσινό ματς, δικαίως αναντικατάστατος και μας φύλαξε μια έκπληξη: σε όλο το ματς, δεν έβγαλε κουβέντα. Φίλε μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου